Uzun süre kullanılan madde sebebiyle, fizyolojik ve psikolojik bağımlılık gelişmektedir. Kullanılan maddeden ötürü bireysel, toplumsal ve mesleki yaşamda bozulmalar ortaya çıkmakta ve tüm bunların sonucu olarak kişiler madde bağımlılığı hastalığına yakalanmaktadır.
İş, okul veya ev hayatındaki temel sorumlulukları yerine getirememek, maddeyle ilgili yasal sorunlar veya var olan problemleri ağırlaştırmasına rağmen maddeyi kullanmaya devam etmek, madde kullanımına bağlı hayatın kötüleşmesi, verilebilecek önemli örneklerdendir.
Ancak burada özellikle dikkat edilmesi gereken nokta, madde kullanım bozukluğu teşhisi konulabilmesi için, madde kullanımının uzun bir dönemde sık sık tekrarlanması; alınan maddeye karşı tolerans gelişmesi, yani kişinin aynı etkiyi alma isteğiyle kullandığı maddenin azaltılması veya kesilmesi durumunda; kaygı, titreme, uykusuzluk ve huzursuzluk gibi birtakım belirtileri gidermek için maddeye ihtiyaç duyması gerekmektedir.
Çocuklarımızı madde, alkol ve sigaradan nasıl uzak tutabiliriz ?
Bağımlılığın önlenmesinde ailenin yeri aynı zamanda bize aile ve bağımlılık ilişkisinin ne derece kritik bir konumda olduğunu da göstermektedir. Önleme üzerine yapılabilecek bazı önemli noktalara aşağıda yer verilmiştir;
Anne-babalar çocukları için rol modeldir. Bu sebeple herhangi bir madde (sigara, alkol, kafein, esrar vb.) kullanmayarak, çocuklarına örnek olmalıdır.
Anne-babalar çocuğun dünyasının beslendiği bir eğitim ve bilgi kaynağıdır. Bu sebeple; yasal olmayan maddeler, bunların etkileri ve sonuçları hakkında çocuklarını bilgilendirmelidir.
Anne-babalar aile içindeki kuralları belirleyen, uygulayan ve ailenin alkol ve madde konusunda politikasını belirleyen kilit kişilerdir. Bu konuda bazı kural ve kısıtlamalar getirmeleri ve bunları uygulamaları önemlidir.
Anne-babalar eğlenceli aile etkinliklerini düzenlemeli ve katılımcısı olmalıdır. Sıkıcılığa ve boş zamana yer bırakmayarak, alkol ile diğer maddelerin kullanıldığı etkinliklere olan merakı azaltmalıdır.
Anne-babalar çocuklarının karşılaştığı akran baskısı durumlarında, nasıl basa çıkabilecekleri konusunda rehberlik yapmalıdır.
Anne-babalar çocuklarının nerede vakit geçirdiklerini bilmelidir.
Anne-babalar diğer aileler ile iş birliği yaparak çocukların madde kullanmasını önleyecek çözüm arayışları üretmelidir.
Anne-babalar çocuklarının yaşamları üzerinde dikkatli olmalı ve madde kullanımını teşhis eden kişiler olmalıdır.
Anne-babalar çocuğun madde kullanımına müdahale eden ve sağlıklı adımlar atarak yönlendiren kişilerdir.
Anne-babalar iyileştirici etkinlikler yaratıcı ve yardımcı olmak için kendi duygularını da yönetme konusunda bilinçlenmeli ve beceri sahibi olmalıdır.
